പച്ച ഇസ്‌ലാമിന്റെ നിറമായി മാറിയത് ഒരു യാദൃശ്ചികമായ കാര്യമല്ല.സ്വർഗീയ ഉദ്യാനങ്ങളെ കുറിച്ച് പരിചയപ്പെടുത്താൻ ഖുർആനിൽ പച്ച നിറത്തെ പലയിടത്തായി പരാമർശിക്കുന്നു. പച്ച എന്നത് കേവലം സസ്യജാലങ്ങളുടെ പൊതുനിറം മാത്രമല്ല, അത് വളർച്ചയെയും പ്രത്യാശയേയും ഊർവ്വരതയെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. മറ്റുള്ള ഏത് നിറത്തേക്കാളും നയനമനോഹരമായ കാഴ്ചയാണ് ഹരിതവർണം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നത്. പ്രവാചകരുടെ കാലഘട്ടത്തിൽ, അതായത് ആറാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇത്തരം ഉദ്യാന സങ്കൽപ്പങ്ങൾ അറേബ്യയിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. കേവലം ഈന്തപ്പന മരങ്ങളും അരുവികളും മരുപച്ചകളും മാത്രമായിരുന്നു അക്കാലത്തെ ഉദ്യാനസങ്കല്പം.

ഇസ്‌ലാമിക നാഗരികത അറേബ്യയും കടന്ന് മറ്റു രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് വിശാലമാകുന്ന കാലഘട്ടം വരെ ഇതിന് പ്രാധാന്യം ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് തന്നെ പറയാം. വിശിഷ്യാ ഇസ്‌ലാമിക നാഗരികത പേർഷ്യയിലേക്ക് എത്തുമ്പോഴാണ് ഇസ്‌ലാമിക ഉദ്യാനം (Islamic Garden) എന്ന ആശയത്തിന്റെ രൂപപ്പെടലിന് വഴിയൊരുങ്ങുന്നത് . പിന്നീട് പേർഷ്യൻ പാരമ്പര്യത്തിലെ രാജകീയ വേട്ട വിനോദങ്ങൾക്കായുള്ള ഉദ്യാനങ്ങളെയും ( ഇത് പേർഷ്യൻ ഭാഷയിൽ പൈറീദേസ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഇംഗ്ലീഷിലെ പാരഡൈസ് എന്ന വാക്കിന്റെ പദോൽപ്പത്തിയും ഇതിൽ നിന്നാണ്) ക്രീഡാവനങ്ങളെയുമെല്ലാം ഇസ്‌ലാം സ്വാംശീകരിക്കുകയും
അവക്കെല്ലാം പുതിയ ആത്മീയ മാനങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്തു. പേർഷ്യയിലെ സസ്സാനിഡ് (Sassanid) സാമ്രാജ്യത്തെയും അക്കീമെനിഡ് ( Achaemenid) നാഗരികതയെയും കീഴടക്കിയ ശേഷം അതിനൂതനമായ ജലസേചന സംവിധാനങ്ങൾ കണ്ടുപിടിച്ചതോടെയാണ് ഇസ്‌ലാമിക ഉദ്യാനം എന്ന ആശയം കൂടുതൽ പ്രചാരം നേടിയത്.