Author: Italo Kalvino

അയാളെ എത്രയും പെട്ടന്ന് അറസ്റ്റ് ചെയ്യുക എന്നതല്ല പ്രധാനം. ഗിം വാതിൽ പാളിയുടെ ഇടുക്കിൽ പതുങ്ങിത്തന്നെ നിന്നു. പോലീസ് നിരനിരയായി തെരുവിലൂടെ ഓടുന്നതായും ഞൊടിയിടയിൽ തന്നെ തെരുവിലേക്കു തിരിച്ചുവരുന്നതായും കാണപ്പെട്ടു. ഉയർന്നു ചാടി, അയാൾ ശരവേഗത്തിൽ കുതിച്ചോടി.

“ഗിം, നിൽക്കുന്നതാണ് നിങ്ങൾക്ക് നല്ലത്. ഇല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾക്ക് വെടിവെക്കേണ്ടി വരും..!”

‘തീർച്ചയായും നിങ്ങൾക്ക് വെടി വെക്കാം’. അയാൾ ചിന്തിച്ചു. ആ പഴയ സിറ്റിയുടെ കല്ലുപാകിയ ചവിട്ടുപടികൾ അമർത്തിച്ചവിട്ടിക്കൊണ്ട് അയാൾ അവരുടെ കൺവെട്ടത്തു നിന്നും മാഞ്ഞുപോയി. അയാൾ ആർച്ച് വഴിയുടെ താഴെയെത്തി. അവിടത്തെ കോണിപ്പടികൾ അയാളുടെ കാലൊച്ചയുടെ ശബ്ദം അധികരിപ്പിച്ചു.

അയാളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഇരച്ചു വന്ന ഓരോ ഓർമ്മകളും നിരസിക്കപ്പെടേണ്ടവയായിരുന്നു. ലോല,നിൽഡ, റിനീ.. വേണ്ട. അവരെല്ലാവരും ഇവിടെ എത്തിപ്പെടാവുന്ന അത്ര അടുത്തുതന്നെയുണ്ട്. അതൊരു ശാന്തമായ രാത്രിയായിരുന്നു. നിശാ മേഘങ്ങൾ പകലിലെ പോലെയല്ല. തെരുവ് വഴിയുടെ മുകളിൽ ചുളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന അവ രാത്രിയിൽ കൂടുതൽ മ്ലാനമാണ്.

Read More from Tibaq.in