ആണധികാര വ്യവസ്ഥകൾ കാലങ്ങളായി നിലനിർത്തിപ്പോരുന്ന നിയമങ്ങൾ വഴിയോ, വ്യക്തികളുടെ പെരുമാറ്റങ്ങൾ വഴിയോ, സാമൂഹികമായ പരുവപ്പെടുത്തൽ വഴിയോ നില നിൽക്കുന്ന, സ്ത്രീ വിധേയത്വത്തിനെതിരെയുള്ള, അല്ലെങ്കിൽ പരമ്പരാഗതമായി രൂപപ്പെടുത്തിയ സാമൂഹിക മിത്തുകളുടെ നിർമിതികൾക്കെതിരെയുള്ള മുന്നേറ്റങ്ങളും, പ്രതിരോധവുമായിട്ടാണ് സ്ത്രീ വാദികൾ പൊതുവെ ഫെമിനിസത്തെ വായിക്കുന്നത്.
ഫെമിനിസത്തിന്റെ ആഗോള ആശയം സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും എല്ലാ അവസരങ്ങളിലും തുല്യത അർഹിക്കുന്നുവെന്ന വിശ്വാസത്തെയാണ്.ലിംഗഭേദത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സാമൂഹിക അസമത്വം അംഗീകരിക്കാനും അത് തുടരുന്നത് തടയാനും ശ്രമിക്കുന്ന ആളുകളാണ് ഫെമിനിസ്റ്റ്കൾ.ചരിത്രത്തിലുടനീളമുള്ള മിക്ക സംസ്കാരങ്ങളിലും പുരുഷന്മാർക്ക് സ്ത്രീകളേക്കാൾ കൂടുതൽ അവസരങ്ങൾ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് ഫെമിനിസ്റ്റുകൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.
മേരി വൂൾസ്റ്റൽ ക്രാഫ്റ്റിന്റെയും സഹകാരികളുടെയും നേതൃത്വത്തിൽ അമേരിക്കൻ വിപ്ലവകാലത്ത് സമാന്തരമായി ഉയർന്നുവന്ന സ്ത്രീ പോരാട്ടങ്ങളുടെ ലിബറൽ ഫെമിനിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിലൂടെയാണ് ഫെമിനിസത്തിന്റെ സാമൂഹിക ഇടപെടലുകളുടെ ചരിത്രം ആരംഭിക്കുന്നത്.ഫെമിനിസത്തിന്റെ അന്വേഷണങ്ങളും നിരീക്ഷണങ്ങളും മാനവ ചരിത്രത്തിലുണ്ടാക്കിയ ആഘാതങ്ങളെ Feminist waves എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

ഫെമിനിസത്തിന്റെ വികാസത്തെ സ്വാധീനിച്ചത് പ്രധാനമായും നാല് സ്ത്രീവാദ തരംഗങ്ങൾ ആയിരുന്നു.ഒന്ന്, പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ആരംഭിച്ച് ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലെത്തി നിൽക്കുന്ന സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശത്തിനും, അധികാര പങ്കാളിത്തതിനുമായുള്ള പോരാട്ടം. തത്ഫലമായി 1960-70 കാലഘട്ടങ്ങളിലായി രൂപപ്പെട്ട നിരവധി സ്ത്രീ സ്വതന്ത്ര പ്രസ്ഥാനങ്ങളാണ് രണ്ടാം തരംഗം. കറുത്ത വർഗ്ഗക്കാർക്കും, കീഴാള വിഭാഗങ്ങൾക്കുമിടയിലെ സ്ത്രീകൾ വരേണ്യ സമൂഹത്തിലെ സ്ത്രീകളാൽ അരികുവൽക്കരിക്കപ്പെടുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ വംശീയതയുടെ പേരിലുള്ള സാമൂഹിക നീതിക്കായുള്ള പ്രതിരോധം മൂന്നാം തരംഗമായി അറിയപ്പെടുന്നു. അഭയാർഥി അവസ്ഥകളുടെയും, സാംസ്കാരിക വൈവിധ്യങ്ങളുടെയും ലോകത്തെ ലിംഗ പദവിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അസമത്വങ്ങൾ വെളിച്ചത്ത് കൊണ്ട് വന്നതും, അതിനായ് നിലകൊണ്ടതുമാണ് നാലാം തരംഗം.

1967-68 കാലത്തെ പൗരവകാശ സമാധാന പ്രസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്ന് രൂപപ്പെട്ടതാണ് റാഡിക്കൽ ഫെമിനിസം.
സമൂഹത്തിൽ ലൈംഗികത വളരെ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയതാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു പ്രസ്ഥാനമാണിത്. സ്ത്രീകൾക്കെതിരായുള്ള അടിച്ചമർത്തലുകൾ മറ്റെല്ലാ വിധത്തിലുമുള്ള അടിച്ചമർത്താലുകളെക്കാൾ നിന്ദ്യമാണെന്നും, വംശീയവും, സാസ്‌കാരികവും, വർഗീയവുമായ എല്ലാ സാമൂഹിക നിർമിതികളിലും ഇത് മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നതിനാൽ സാമൂഹിക ക്രമങ്ങൾ തന്നെയാണ് ഉടച്ചു വാർക്കേണ്ടതെന്ന് റാഡിക്കൽ ഫെമിനിസം അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

സോഷ്യൽ ഫെമിനിസം സ്ത്രീകളുടെ അസമത്വത്തെ ദ്വിമുഖ സമീപനത്തിലൂടെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു. മുതലാളിത്തത്തെയും പുരുഷാധിപത്യത്തെയും ബന്ധിപ്പിക്കുകയും പുരുഷാധിപത്യം അടിച്ചമർത്തലിന്റെ ഏക ഉറവിടമല്ലെന്ന് തെളിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ആദ്യത്തെ ലക്ഷ്യം പലപ്പോഴും സമൂഹത്തിലെ സ്ത്രീകളുടെ പരിമിതമായ റോളുകളെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. വീട്ടിൽ താമസിച്ച് ഒരു കുടുംബത്തെ വളർത്തുക അവരുടെ അടിച്ചമർത്തലിന്റെ പ്രധാന ഘടകമായി. രണ്ടാമത്തെ ഒബ്ജക്റ്റ് സ്ത്രീകൾക്ക് മറ്റ് പല വിധത്തിൽ അത് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് കാണിക്കുന്നു.സ്ത്രീകളുടെ അടിച്ചമർത്തലിന്റെ കാരണങ്ങൾ മുതലാളിത്ത, സ്വകാര്യ സാമ്പത്തിക സംവിധാനങ്ങളിൽ അന്വേഷിക്കുകയായിരുന്നു സോഷ്യൽ /മാർക്സിസ്റ്റ്‌ ഫെമിനിസം.
പുല്ലിംഗ സ്വഭാവത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ ആധുനിക സമൂഹത്തെ എങ്ങനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനമാണ് കൾച്ചറൽ ഫെമിനിസം.എന്നാൽ സ്ത്രീത്വത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ സമൂഹത്തിന് പ്രയോജനങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നുവെന്ന് കൾച്ചറൽ ഫെമിനിസം അവകാശപ്പെടുന്നു. സ്ത്രീകളുടേതായ ഒരു ബദൽ സാംസ്കാരികതയെ നിർമിച്ചെടുത്തു കൊണ്ടാണ് കൾച്ചറൽ ഫെമിനിസം രൂപപ്പെട്ടത്.
എല്ലാ വ്യക്തികൾക്കും തുല്യ അവസരങ്ങളും അവകാശങ്ങളും പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാൻ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു പ്രസ്ഥാനമാണ് ലിബറൽ ഫെമിനിസം. ലിബറൽ ഫെമിനിസം സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ, നിയമപരമായ മാർഗങ്ങളിലൂടെ സമ്പൂർണ്ണ ലിംഗസമത്വത്തിനായി പോരാടുന്നു.
പ്രകൃതിയിലേക്കുള്ള ഉണർവായാണ് ഇക്കോ ഫെമിനിസം (Eco feminism)ഉയർന്നു വരുന്നത്.1974 ൽ എഴുതിയ The time of ecofeminism എന്ന ലേഖനത്തിലൂടെ ഫ്രഞ്ച് ഫെമിനിസ്റ്റ് ഫ്രാൻസ്വാ ദയൂബോണാണ് ഈ ആശയം ആദ്യമായി മുന്നോട്ട് വെക്കുന്നത്. തുടർന്ന് മേരി ഡാലി,സൂസൻ ഗ്രിഫിൻ, കരോളിൻ മർച്ചന്റ്, റോസ് മേരി റൂദർ എന്നിവരിലൂടെ ഇക്കോ ഫെമിനിസം വികസിക്കുകയായിരുന്നു. ആണധികാര ശ്രേണീ ബന്ധ സമൂഹം പ്രകൃതിയിലെ എല്ലാ വിഭവങ്ങളും ചൂഷണം ചെയ്യുന്നതിനാൽ സമാന്തര സാമൂഹിക ക്രമം ചിട്ടപ്പെടുത്തി പ്രകൃതിയെയും, ഭൂവിഭവങ്ങളെയും, ജന്തു ജാലങ്ങളെയും, സ്ത്രീകളെയുമെല്ലാം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന വികസന ചിത്രമാണ് ഇക്കോ ഫെമിനിസം അവതരിപ്പിക്കുന്നത്