هر دلی که واقعا عاشق باشد بدون چشیدن موالنا جالل الدین محمد نمی گذرد.او شاعر
وصوفی فارسی قرن13بود که قلب های عاشق بسیاری را تسخیر کرد.در9سپتمبر1207
فرزند عالم خیلی بزرگ و صوفی محمد بهاءالدین به دنیاامد ودر افغانستان بود.بعدها در
سن13سالگی خانواده اش به دلیل خشونت مغول ها به قونیه نقل مکان کردند. بعدها
تمام زندگی اوقونیه بود.
اشعار وسخنان موالنا اغلب در دوران معاصر توسط غرب تعبیر نادر ست می شد.موالنا
فقط نشانی از عاشقان دنیا نبود بلکه متفکری الهی بود که سرشاراز حکمت معنوی
بود.رابطه او با محبوبش شمس تبریز بود که عشق روح را در وجودش می در خشید
دیدار با شمس تبریزی
.جالل الدین با شاگر دانش در خیابان های قونیه قدم می زد
خیابان شلوغ بسیار پر سر و صدا بود.ناگهان درویش از میان جمعیت بیرون امد و پای اسب
موالنا راگرست و ناخواسته سؤال کرد. سؤال که “بزرگترین عارف کی بود، بایزید بسطامی یا
حضرت محمد؟” . موالنا پاسخ داد:«چه سؤال عجیبی! بیقیاس، محمد از همه انبیا و اولیاء
خدا بزرگتر است. پس چرا وقتی محمد به خدا گفت: من تو را آنطور که باید نشناختم، بایزید
گفت: منزهی من! جالل من چقدر باالست ؟ موالنا گفت که بایزید از جام پر شد. اما حضرت
محمد میل دارد که بارها و بارها جام بنوشد. موالنا بالفاصله پس از این پاسخ احساس کرد
دروازه ای در باالی سرش باز شد و موالنا جالل الدین بیهوش شد. پس از مدتی شمس
تبریزدست او را گرفت و بلندکرد و هر دو با هم وارد اتاقی شدند و40روز در آنجا ماندند. در
دوران مدرن می توان آن را به شیوه ای بسیار مبتذل تفسیر کرد. هر دو در واقع خود را از
افکار دنیوی پاک می بود. درویشی به نام شمس به دنبال همکالسی میگشت تا عاشق
خدا باشد. موالنا یکی از افرادی بود که پیدا کرد. بعدها بر اثر سوء تفاهم مردم، شمس یک
بار از موالنا ناپدید شد.
دیوان شمس تبریز را موالنا در غم از دست دادن استادش نوشته است. می توان گفت هیچ
اثر ادبی دیگری به زبان فارسی با آن قابل مقایسه نیست. هر جمله در آن بزرگ بود. هیچ
دل عاشقی نمی تواند موالنا را فراموش کند، چه معنوی و چه مادی. از اینجا می توان
فهمید که هیچ کس نمی تواند بدون عشق به دانش معنوی دست یابد. به همین دلیل
است که امروزه نیز از موالنا عمدتا ً با عشق یاد می شود. مثنوی شاهکار موالنا است که به
قرآن فارسی معروف است. دنیای موالنا سرشار ازعشق جاودانه و اندیشه های الهی است .
موالنا که از درد حسرت فلوت می گفت، در آذر1273در قونیه ترکیه از این دنیا رفت موالنا
به این دنیا تقدیم کرد که شیرینی عشق و حکمتازآناست